jest to drzewo z rodziny motylkowatych, pochodzące z Amryki Północnej. Może dorastać do 25 m wysokości.
Gałęzie i pnie starszych drzew pokryte są długimi cierniami po trzy w pęku.
Ozdobą są kwiaty, liście i strąki.
Jej kwiaty są drobne, pachnące i bardzo MIODODAJNE.
Kwitnie w czerwcu i lipcu.
Pierzaste liście igliczni rozwijają się dopiero w połowie maja, a jesienią przebarwiają się na intensywnie żółty kolor.
W upalne dni składa listki podobnie jak mimoza.
Gatunek ten wyróżnia się przede wszystkim okazałymi, niemal 40-centymetrowymi czerwonobrunatnymi strąkami, płaskimi i fantazyjnie poskręcanymi, które wiszą na gałęziach jeszcze długo po opadnięciu liści. Drzewo gubi je stopniowo do wiosny.
Nasiona są płaskie, otoczone grubą skórką. Miąższ wypełniający strąki jest słodki, a po ugotowaniu JADALNY, podobnie jak nasiona, które w smaku przypominają groch.
Wymaga stanowisk słonecznych i osłoniętych od wiatru. Dobrze rośnie na suchych, lekkich, żyznych glebach.
Jest w pełni odporny na mrozy.
Dobrze też znosi susze, zasolenie gleby i zanieczyszczenia powietrza.
Ze względu na ażurową koronę można ją sadzić nawet naprzeciw okien - nie zasłoni światła słonecznego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz